Mikrodenetleyici ve mikroişlemcinin her birinin birbirine benzemesine karşın, bu iki IC arasında büyük farklılıklar görünmektedir. Mikroişlemci, Intel işlemcilerin çoğu gibi çipte yalnızca CPU’ya sahiptir.

En eski işlemci, 1970’lerin başında hesap makineleri için yarı iletken bir çip olarak geliştirildi, fakat mikroişlemci de CPU veya işlemciyle birlikte ROM, RAM ve diğer çevre birimlerine sahiptirler. mikroişlemci, bellek ve çevre birimi çiplerinden oluşan küçük bir bilgisayardır. Mikrobilgisayar yaklaşık 30 yıl önce ortaya çıktı ve mikrobilgisayar temelli bir “kişisel bilgisayar” geliştirildi.

Her iki IC’de farklı uygulamalara sahip olup içinde kendi avantajlarını ve dezavantajlarını barındırırlar. Uygulamalar, yapı, iç parametreler, güç tüketimi ve maliyet açısından da ayırt edilmeleri mümkün olur. Mikroişlemci ve mikrodenetleyici arasında ki farkı aşağıda detaylı şekilde görebiliriz.

Mikroişlemci Ve Mikrodenetleyici Uygulamaları:

Mikroişlemci, nerede bir uygulamada kullanıldıysa orada önceden görev tanımlanmayan bir kullanıcı tarafından atanması sağlanır. Görevin sabit olmadığı, kullanıcıya bağlı olduğu bilgisayarlarda, cep telefonlarında, video oyunlarında, TV’lerde vb. kullanılır. Genel olarak; mikroişlemci yoğun işlem gerektiren yerlerde kullanılır. Bir dizüstü bilgisayar mikroişlemci olarak karşımıza çıkar. Dizüstü bilgisayar medya akışı, simülasyon, görüntü düzenleme, webde gezinme, oyun oynama, belge oluşturma ve birçok işlem için kullanılır.

Mikrodenetleyici, belirli bir görev için tasarlanmıştır. Program bir kez MCU çipine yerleştirildikten sonra kolayca değiştirilmeyip yeniden oluşturmak için özel araçlara ihtiyaç duyulur. Mikrodenetleyicinin işlemi uygulamasına göre sabitlenir. Bu nedenle, mikrodenetleyiciye verilen girdiyi temel alarak bir miktar işlem yapar ve önceden tanımlanmış sonuçları çıktı olarak verir. Giriş kullanıcı tarafından verilebilir veya sensörler tarafından verilebilir. Çamaşır makinesi, mikrodalga fırın, zamanlayıcı vb. Birçok elektronik cihazda kullanılır. Bu ekipmanlarda işlem önceden tanımlanıp, ön tanımlı çıktı vermek için için kullanıcıdan bazı girdilere ihtiyaç duyulur.

Mikroişlemci Ve Mikrodenetleyici Yapısı:

Mikroişlemci, çok yoğun işlemlerde kullanılır. Yalnızca bir CPU (merkezi işlem birimi) içerir ancak bir işlemi tamamlamak için CPU ile çalışmak gereken birçok parçadan oluşur. Bu diğer tüm parçalar haricinde de bağlanır. Mikroişlemci yongası tüm parçaları dahil edemez. Dış parçaların sayısı ve dış parçaların boyutu uygulamaya tabi tutulur.

Genel olarak ROM ve RAM, I/O portları, zamanlayıcılar, seri arayüz vb. gibi bellek elemanlarıyla bağlanır. Mikroişlemcinin avantajı esnek bir yapıya sahip olmasıdır. RAM, ROM, I/O portlarının sayısına karar vererek uygulamaya göre harici olarak bağlanan her şeyi değiştirebilirsiniz.

Mikrodenetleyiciler, belirli görevleri yerine getirmek için tasarlanmıştır. Özel girdi ve çıktı ilişkisinin tanımlandığı uygulamalar anlamına gelir. Girdiye bağlı olarak, bazı işlemlerin yapılması gerekir ve çıktı teslim edilir. Örneğin, klavyeler, fare, çamaşır makinesi, digicam, pendrive, uzaktan kumanda, mikrodalga, arabalar, bisikletler, telefon, cep telefonları, saatler vb. Uygulamalar çok özel olduğundan RAM, ROM, G / Ç bağlantı noktaları gibi küçük kaynaklara ihtiyaçları vardır. Vb ve böylece tek bir çip üzerine gömülebilir. Bu da büyüklüğü ve maliyeti azaltır.

Mikroişlemci Ve Mikrodenetleyici İç Parametresi:

Her iki IC’de dahili parametrelerde farklılık mevcuttur. Saat hızı, bellek(RAM,ROM), çevre arabilimi vb. Öyleyse mikroişlemci ile mikrodenetleyici IC’ler arasındaki dahili farkı içsel parametreler açısından kontrol edilmelidir.

Saat Hızı: Mikroişlemciler, daha yüksek saat hızlarında çalıştırılır. Bir mikroişlemcideki saat hızı 1GHz ile 4 GHz arasında değişir. Mikrodenetleyici durumunda, yüksek saat hızı gerekli değildir. Mikrodenetleyici için saat hızı 1 MHz ile 300 MHz arasında değişir.

Bellek: Mikroişlemciler, bir işletim sistemi çalıştırmak zorundadır. Çünkü çok karmaşık yapıya sahiptir. Bu nedenle, mikroişlemci için gereken bellek miktarı çok fazladır. Mikroişlemci için geçici bellek( RAM) 512MB ile 32 GB arasında yer alır. Mikroişlemci için sabit diskte (ROM) 128 GB ile 2TB arasında değişir. Mikrodenetleyiciler belirli bir görev için tasarlanırlar.

Mikrodenetleyici için gereken bellek miktarı mikroişlemciye göre az olur. Mikrodenetleyici için geçici bellek (RAM) 2KB arasında yer alır. Sabit sürücü veya flash bellek (ROM) 32KB -2MB aralığında değişir.

Çevresel Arayüz: Mikroişlemci için ortak arabirimi USB, UART ve yüksek hızlı Ethernet’tir. Mikrodenetleyici çevre arabirimi I2C, SPI ve UART’dır.

Programlama: Mikroişlemci programı, farklı uygulamalar için değiştirilebilir. Mikrodenetleyici, bir kez tasarlandığında program bu uygulama için ortak olur. Programın değiştirilmesi için seçenek yoktur. Bundan dolayı da, mikroişlemcinin programlanması mikrodenetciye kıyasla daha zor olur.

Güç Tüketimi: Mikroişlemci için güç tüketimi, mikrodenetciye kıyasla daha yüksek olur.

Bit Boyutu: Günümüz mikrodenetçileri 32 bit ve 64 bitten oluşur.