Aslında hesaplama ve tablolama işlemlerini genellikle Excel gibi işlem tablosu programlama yazılımları ile düzenleriz. Ancak metin yoğun bir belgede tablolarımızın olduğu da çok olur.

Böyle bir durumda hazırladığımız tablolarımızda yapılacak hesaplamaları Excel’e veya bir hesap makinesine ihtiyaç duymadan Word’de yapabiliriz.

Word’de oluşturulan tablolarınız aşağıda gösterdiğimiz Excel’e benzer şekilde hücre isimleri alır.
Temel formüller ile çalışırken bu hücre isimlerini bilmeye çok gerek yok ama yapının bu şekilde olduğunu bilmek önemli bir nokta.



Çalışmamızı uygulamalı bir örnek üzerinden yaparsak daha anlaşılır olacaktır.

Aşağıdaki tabloda 6 ilde 5 farklı ürününün satışlarına ait veriler yer almaktadır.



FORMÜL EKLEME:

Adım 1. Sonucun yer almasını istediğiniz hücreyi seçin. Formülün doğru çalışabilmesi için hücrenin boş olması gerekir. Boş değilse, hücredeki içeriği silin.

Adım 2. Tablo Araçları, Düzen sekmesinin Veri grubunda bulunan Formül'e tıklayın.



Adım 3. Formülünüzü oluşturmak için Formül iletişim kutusunu kullanın. Formül kutusuna yazabilir, Sayı Biçimi listesinden bir sayı biçimi seçebilir, İşlev Yapıştır ve Yer İşareti Yapıştır listelerini kullanarak işlevleri ve yer işaretlerini yapıştırabilirsiniz.



Kullanılabilecek Formüller
Toplam 18 adet işlev aşağıdaki örnek formül yazımları ile anlatılmaya çalışılmıştır. Aşağıda bazı formüllerde konumsal bağımsız değişkenleri LEFT,RIGHT,ABOVE,BELOW (Sol, Sağ, Üst, Alt) ifadeleri ile kullanabilirsiniz. Böylelikle hücre adreslerini kullanmadan formül yazımı gerçekleştirilebilir.

1. ABS()
Parantez içindeki değerin mutlak değerini hesaplar.
Örnek =ABS(-12) formülünün sonucu 12’dir.

2. AND ()
Parantez içindeki tüm bağımsız değişkenlerin DOĞRU olup olmadığını değerlendirir.
Örnek =AND(SUM(LEFT)<10;SUM(ABOVE)>=5)

3. AVERAGE()
Parantez içinde belirtilen ögelerin ortalamasını hesaplar.
Örnek =AVERAGE(SOL)

4. COUNT()
Parantez içinde belirtilen ögeleri sayar.
Örnek =COUNT(ABOVE)

5. DEFINED()
Parantez içindeki bağımsız değişkenin belgenizde yer işareti olarak tanımlanıp tanımlanmadığını değerlendirir. Bağımsız değişken tanımlanmışsa 1 döndürür ve hatasız olarak değerlendirir; bağımsız değişken tanımlanmamışsa 0 veya hata döndürür.

Örnek =DEFINED(gelir_duzeyi)

6. FALSE
Bağımsız değişken almaz. Her zaman 0 döndürür.
Örnek =FALSE

7. IF()
İlk bağımsız değişkeni değerlendirir. İlk bağımsız değişken doğruysa ikinci bağımsız değişkeni döndürür; ilk bağımsız değişken yanlışsa üçüncü bağımsız değişkeni döndürür. Bu işlev tam olarak üç bağımsız değişken gerektirir.

Örnek =IF(SUM(LEFT)>=10;10;0)

8. INT()
Parantez içindeki değeri, en yakın tamsayıya aşağı doğru yuvarlar.
Örnek =INT(3,54) formülünün sonucu 3’tür.

9. MAX()
Parantez içinde belirtilen ögelerin en büyük değerini döndürür.

Örnek =MAX(ABOVE) formülü ile formülün üstündeki hücrelerde bulunan en büyük değer (tespit edilmiş olur.

10. MIN()
Parantez içinde belirtilen öğelerin en küçük değerini döndürür.
Örnek =MIN(LEFT) Formülün solundaki hücrelerde bulunan en küçük değeri döndürür.

11. MOD()
Bu işlev İki bağımsız değişken alır. İkinci bağımsız değişken ilkine bölündüğünde alınan sonucu döndürür. Yani kalan sayıyı verir.

Örnek =MOD(6;3) formülünün sonucu 0,0’dır.
=mod(12;5) formülünün sonucu 2’dir.

12. NOT()
Bir bağımsız değişken alır. Bağımsız değişkenin doğru olup olmadığını değerlendirir. Bağımsız değişken doğru ise 0 döndürür; yanlış ise 1 döndürür. Çoğunlukla IF formülü içinde kullanılır.

Örnek =NOT(2=2) formülünün sonucu 0’dır.

13. OR()
İki bağımsız değişken alır. İçlerinden biri doğru olduğunda 1 döndürür. Her ikisi de yanlış olduğunda 0 döndürür. Çoğunlukla IF formülü içinde kullanılır.

Örnek =OR(2=2;5=1) formülünün sonucu 1’dir.

14. PRODUCT()
Parantez içinde belirtilen öğelerin çarpımını hesaplar.

Örnek =PRODUUCT(LEFT) formülü ile formülün yazıldığı hücrenin solundaki hücrelerin çarpımı sonuç olarak döndürülür.

15. ROUND()
İki bağımsız değişken alır (ilk bağımsız değişkenin bir sayı olması veya sayı olarak değerlendirilmesi gerekir; ikinci bağımsız değişkenin bir tamsayı olması veya bir tamsayı olarak değerlendirilmesi gerekir). İlk bağımsız değişkeni, ikinci bağımsız değişken tarafından belirtilen basamak sayısına yuvarlar. İkinci bağımsız değişken sıfırdan (0) büyükse, ilk bağımsız değişken, belirtilen basamak sayısına aşağı doğru yuvarlanır. İkinci bağımsız değişken sıfırsa (0), ilk bağımsız değişken, en yakın tamsayıya aşağı doğru yuvarlanır. İkinci bağımsız değişken negatifse, ilk bağımsız değişken, ondalık basamağın soluna aşağı doğru yuvarlanır.

Örnek
=ROUND(123,456; 2) sonucu 123,46’dır.
=ROUND(123,456; 0) sonucu 123’dür.
=ROUND(123,456; -1) sonucu 120’dir.
=ROUND(123,456; -2) sonucu 100’dür.

16. SIGN()
Bir sayı olması veya sayı olarak değerlendirilmesi gereken tek bir bağımsız değişken alır. Parantez içinde tanımlanan ögenin sıfırdan büyük mü, sıfıra eşit mi, yoksa sıfırdan küçük mü olduğunu değerlendirir. Sıfırdan büyükse 1, sıfır ise 0 ve sıfırdan küçükse -1 sonucunu verir.

Örnek =SIGN(-12) formülünün sonucu –1’dir.

17. SUM()
Parantez içinde belirtilen ögelerin toplamını hesaplar.

Örnek =SUM(LEFT) formülü ile formülün solundaki hücrelerin değerlerini toplar.

18. TRUE()
Bir bağımsız değişken alır. Bağımsız değişkenin doğru olup olmadığını değerlendirir. Bağımsız değişken doğru ise 1; yanlış ise 0 döndürür. Çoğunlukla IF formülü içinde kullanılır.

Formül sonuçlarını güncelleştirme

Word'de bir formülün sonucu, eklendiğinde ve formülü içeren belge açıldığında hesaplanır. Tabloda bulunan değerleri değiştirdiğinizde formül sonuçları anlık olarak güncellenmez.
Belirli formül sonucunu güncelleştirmek için formüllü seçin.

Seçim yaparken CTRL tuşuna basılı tutarak birden çok formül de seçebilirsiniz. Seçim işlemini bitirdikten sonra formüle sağ tıklayın ve sonra Alanı güncelleştir’e tıklayın ya da klavyeden F9 tuşuna basın.

Tablodaki tüm formülleri güncellemek için ise tabloyu seçip klavyeden F9 tuşuna basabilirsiniz.




Aşağıda yukarıdaki işlemlere ait görselleri atıyoruz. İnceleyebilirsiniz.